در بيست و چهارم ژوئن 1859 ميلادي ارتشهاي امپراطوري اتريش و امپراطوري فرانسه جنگي خونين را در منطقه اي بنام سولفورينو در شمال كشور ايتاليا آغاز نمودند و شدت فاجعه به حدّي بود كه در مدت 16 ساعت نبرد، چهل هزار تن كشته و زخمي‌شدند. در صحنه نبرد، مجروحين زيادي بدون هيچگونه رسيدگي و امدادرساني مرگ خود را به انتظار نشسته بودند. در اين ميان بازرگاني جوان از كشور سوييس بنام ‌هانري دونان كه اتفاقاً از آن منطقه عبور مي‌كرد تحت تاثير شرايط دهشتناك و رقت انگيز مصدومين و مجروحين، اقدام به سازماندهي داوطلباني از روستاهاي اطراف نمود و گروه هاي امدادي و درماني را براي كمك به آسيب ديدگان تشكيل داد و با كمك اين گروه ها جمع كثيري از مجروحين از مرگ حتمي نجات يافتند.

 هانري دونان پس از اين واقعه و تحت تاثير خاطرات تلخ و اندوهبار جنگ، در سال 1862 كتابي را با نام خاطرات سولفورينو منتشر نمود. در اين كتاب دو پيشنهاد مشخص مطرح گرديده بود اول : تامين گروه هاي امدادي و درماني داوطلب در كشورهاي مختلف، به نحوي كه در زمان صلح، آموزش ببينند و بتوانند در زمان جنگ به ياري مجروحين بپردازند و دوّم : تصويب يك معاهده بين‌المللي كه براساس آن دولت‌ها متعهد به حمايت و محترم شمردن چنين گروه هاي امدادي شدند.

كتاب يادشده با استقبال مردم و دولت كشور سوييس و ديگر كشورها مواجه شد. پيشنهاد نخست‌ هانري دونان منجر به تشكيل جمعيت‌هاي ملّي صليب سرخ و هلال احمر گرديد كه امروزه به 179 كشور جهان، گسترش يافته است و پيشنهاد دوّم، منجر به تصويب قراردادهاي حقوق بين‌المللي بشردوستانه موسوم به قراردادهاي ژنو شد كه اوّلين اين قراردادها در سال 1864 به تصويب رسيد. كاملترين مقررات حقوق بشردوستانه بين‌المللي بنام كنوانسيون چهارگانه ژنو در سال 1949 به تصويب اكثريت دولت‌هاي جهان ازجمله دولت ايران رسيد و الحاق به پروتكل‌هاي الحاقي آن مصوب 1979 در حال حاضر جريان دارد.

در23 اكتبر 1863 اوّلين كميته بين‌المللي صليب سرخ با نمايندگان 16 كشور در ژنو تاسيس و تشكيل شد و نشان صليب سرخ كه در واقع معكوس رنگ‌هاي پرچم كشور سوييس مي‌باشد بعنوان نشان كميته بين‌المللي انتخاب گرديد. با تلاش‌هاي اين كميته در اجلاس سال 1864 در ژنو، با شركت 15 كشور اروپايي اوّلين كنوانسيون ژنو در مورد كمك رساني به مجروحين جنگ‌هاي زميني به تصويب رسيد.

دونان اگرچه درسال 1895 ورشكست و دچارفقر و تهيدستي شد , اما درراه خدمات بشردوستانه اش از تلاش باز نايستاد . دونان در سال 1910 كمي قبل از مرگش به دريافت جايزه صلح مفتخر شد. 

روز هشتم ماه مه را براي اولين بار, در سال 1984 «به افتخار روزتولد دونان» روز جهاني صلح ناميدند. سالهاي چندي پس از مرگ دونان , سازمانها و تشكيلات صليب سرخ و هلال احمر درسرتاسر جهان گسترده شد , و هدف نهايي تمام اين تشكيلا ت, دستيابي به صلح پايدار و همبستگي ميان تمام افراد بشر در سطح جهان بوده و هست.